Ακρωτήριο Canaveral.... πριν από 20 χρόνια το διαστημικό λεωφορείο Challenger εξερράγη σε χιλιάδες φλεγόμενα κομμάτια λίγα μόλις λεπτά μετά την απογείωσή του, αφήνοντας πίσω του πυκνά σύννεφα καπνού και ένα βαρύ κλίμα πένθους. Το θέαμα ήταν φρικτό για τις οικογένειες των επτά αστροναυτών, καθώς και γι' αυτούς που συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν την πρώτη στην ιστορία αποστολή δασκάλας στο διάστημα.
Το καταστροφικό αυτό συμβάν αμαύρωσε την αστραφτερή “εικόνα“ της NASA και κλόνισε την πεποίθηση ότι οι διαστημικές πτήσεις θα μπορούσαν να γίνουν τόσο συνηθισμένες όσο και οι πτήσεις της πολιτικής αεροπορίας.
Η έρευνα που ακολούθησε γύρω από τα αίτια της μοιραίας έκρηξης αποκάλυψε μια διαστημική υπηρεσία, η οποία ενδιαφερόταν περισσότερο για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων και τις δημόσιες σχέσεις της, παρά για την ασφάλεια των διαστημικών πτήσεων και τη λήψη φρόνιμων αποφάσεων.
Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, επτά ακόμη αστροναύτες “χάθηκαν” μαζί με το διαστημικό σκάφος Columbia οδηγώντας πολλούς στο συμπέρασμα ότι η NASA δεν είχε πάρει το μάθημά της από την τραγωδία του Challenger.
Μετά όμως από την πετυχημένη επιστροφή στις διαστημικές πτήσεις που έγινε το καλοκαίρι που πέρασε (κάτω από τα υψηλότερα μέχρι στιγμής επίπεδα μηχανολογικού ελέγχου), το μέλλον φαντάζει ελπιδοφόρο στους διαστημικούς παρατηρητές.